سختی
انتخاب نوع مواد اولیه در صنعت های مختلف اهمیت بالایی دارد، سختی و مقاومت ماده برای کاربرد های مختلف مساله ی مهمی می باشد. مقاومت ماده در برابر تغییر شکل سختی یا Hardness نام دارد.
انواع سختی سنجی
تست سختی سنجی به روش های مختلفی مانند روش برینل (Brinell)، روش راکول (Rockwell) و روش ویکرز (Vickers) انجام می گردد.
سختی سنجی برینل چیست
یوهان آگوست برینل در سال 1900 یک روش سختی سنجی را معرفی کرد و به نام خودش نام گذاری کرد. ابتدا باید سطح قطعه تمیز گردد و سپس از ساچمه ای با جنس فولاد یا تنگستن کاربید برای اعمال نیرو روی سطح قطعه استفاده می شود. قطر ساچمه حدود 10 میلی متر می‌باشد. مدت زمان اعمال نیرو بین 10 تا 30 ثانیه است.
نیروی اعمالی برای اجسام متفاوت است، مثلاً برای فلزات سخت ۳۰۰۰ کیلوگرم، برای فلزات با سختی متوسط ۱۵۰۰ کیلوگرم و برای مواد نرم ۵۰۰ کیلوگرم بار اعمال می شود.
پس از آن طبق فرمول های این روش، عدد سختی برینل محاسبه می گردد. عدد سختی برینل یا BHN (Brinell Hardness Number) برابر نیروی اعمالی بخش بر مساحت اثر است. در این روش عمق اثر ملاک نیست بلکه قطر اثر معیار سختی می باشد. برای بدست آوردن قطر دقیق فرو رفتگی دو قطر عمود برهم را محاسبه و از آنها میانگین می گیریم.
در روش برینل چون سطح اثر بزرگ است اغلب نمونه های ضخیم با این روش آزمایش می شوند.
مزایای روش برینل
از جمله مزایای سختی سنجی برینل می توان به موارد زیر اشاره کرد:
در این روش شعاع فرورفتگی بیشتر می باشد و عددی که به دست می آید میانگینی از ناهمگنی های موضعی است،
خراش های سطحی در این تست تاثیر کمتری دارد،
معایب روش برینل
تست برینل یکی از روش های سختی سنجی است که نتیجه ی مناسبی دارد، ولی مانند هرچیزی معایبی هم وجود دارد.
مناسب مواد خیلی سخت نیست،
مناسب قطعات خیلی نازک نیست (زیرا حرفه‌ای که روی آن ایجاد می گردد، از ضخامت قطعه عمق بیشتری دارد)،
جزء تست های مخرب است،
در اندازه‌گیری فرورفتگی درصد خطا دارد.
آزمایشگاه متالورژی حامیران
آزمایشگاه فولاد حامیران دارای تاییدیه‌ی ایزو 17025 می باشد و تمامی تست‌ها را با دقت و کیفیت بالا توسط کارشناسان مجرب انجام می دهد. برای انجام آزمون سختی سنجی به روش برینل با ما تماس حاصل فرمایید. کارشناسان ما آماده‌ی پاسخگویی به شما عزیزان می باشند.
