انتخاب نوع مواد اولیه در صنعت‌های مختلف اهمیت بالایی دارد، سختی و مقاومت ماده برای کاربردهای مختلف مساله‌ی مهمی می‌باشد. مقاومت ماده دربرابر تغییر شکل سختی یا Hardness نام دارد.
انواع سختی سنجی
تست سختی سنجی به روش‌های مختلفی مانند روش برینل (Brinell)، روش راکول (Rockwell) و روش ویکرز (Vickers) انجام می‌گردد.
سختی سنجی برینل چیست؟
یوهان آگوست برینل در سال 1900 یک روش سختی سنجی را معرفی کرد و به نام خودش نام‌گذاری کرد. ابتدا باید سطح قطعه تمیز گردد و سپس از ساچمه‌ای با جنس فولاد یا تنگستن کاربید برای اعمال نیرو روی سطح قطعه استفاده میشود. قطر ساچمه حدود 10 میلی‌متر می‌باشد. مدت زمان اعمال نیرو بین 10 تا 30 ثانیه است.
نیروی اعمالی برای اجسام متفاوت است، مثلاً برای فلزات سخت ۳۰۰۰ کیلوگرم، برای فلزات با سختی متوسط ۱۵۰۰ کیلوگرم و برای مواد نرم ۵۰۰ کیلوگرم بار اعمال میشود.
پس از آن طبق فرمول‌های این روش، عدد سختی برینل محاسبه می‌گردد. عدد سختی برینل یا BHN (Brinell Hardness Number) برابر نیروی اعمالی بخش بر مساحت اثر است. در این روش عمق اثر ملاک نیست بلکه قطر اثر معیار سختی می‌باشد. برای بدست آوردن قطر دقیق فرو رفتگی دو قطر عمود برهم را محاسبه و از آنها میانگین می‌گیریم.
در روش برینل چون سطح اثر بزرگ است اغلب نمونه های ضخیم با این روش آزمایش می شوند.
مزایای روش برینل
از جمله مزایای سختی سنجی برینل میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
در این روش شعاع فرورفتگی بیشتر می‌باشد و عددی که به دست می‌آید میانگینی از ناهمگنی‌های موضعی است،
خراش‌های سطحی در این تست تاثیر کمتری دارد،
معایب روش برینل
تست برینل یکی از روش‌های سختی سنجی است که نتیجه‌ی مناسبی دارد، ولی مانند هرچیزی معایبی هم وجود دارد.
مناسب مواد خیلی سخت نیست،
مناسب قطعات خیلی نازک نیست (زیرا حرفه‌ای که روی آن ایجاد می‌گردد، از ضخامت قطعه عمق بیشتری دارد)،
جزء تست‌های مخرب است،
در اندازه‌گیری فرورفتگی درصد خطا دارد.
سختی سنجی برینل در آزمایشگاه فولاد حامیران
آزمایشگاه فولاد حامیران دارای تاییدیه‌ی ایزو 17025 می‌باشد و تمامی تست‌ها را با دقت و کیفیت بالا توسط کارشناسان مجرب انجام می‌دهد. برای انجام آزمون سختی سنجی به روش برینل با ما تماس حاصل فرمایید. کارشناسان ما آماده‌ی پاسخگویی به شما عزیزان می‌باشند.