سختی سنجی به روش ویکرز

سختی سنجی به روش ویکرز: (Vickers)
این روش سختی سنجی اولین بار توسط اسمیت و ساندلند در ویکرز لیمیتد در سال ۱۹۲۲ معرفی گردید. معمولاً برای مواد بسیار سخت بکار می‌رود. سختی سنجی ویکرز شامل سوراخ کردن جسم توسط یک هرم مربع القاعده که دندانه الماسه کوچک دارد می‌باشد. زاویه نوک آن ۱۳۶ درجه است. بار اعمالی معمولاً بین ۱۰ تا ۱۵ ثانیه اعمال می‌شود. قطر مربع بویسله میکروسکوپ اندازه‌گیری می‌شود. اثر این روش لوزی شکل است.

معایب سختی سنجی ویکرز:
1.    سرعت کم آزمایش
2.    نیاز به نمونه سازی دقیق
3.    خطا در اندازه‌گیری نقطه اثر
مزایاسختی سنجی ویکرز:
1.    نتیجه‌گیری درست
از طریق این روش می‌توان سختی فلزات خیلی سخت تا خیلی نرم را اندازه گرفت.